Zoeken in deze blog

maandag 25 januari 2010

spelbord brandubh





Een jaartje geleden of zo zei een vriend me dat hij zocht naar een manier om goedkoop middeleeuwse spelletjes te reproduceren. Ze moesten er wel authentiek uitzien. Die vraag heeft me aan het denken en experimenteren gezet. Ik ben er voorlopig niet in geslaagd een goedkoop bord te maken. Wat materialen betreft zit ik wel goed, maar niet qua werkuren.

Mijn eerste werk was het zoeken van geschikte spelletjes. Zo kwam ik quasi automatisch terecht bij de tafl spelen. Tafl spelen zijn spelletjes met een ongelijke startpositie. Zij zijn oorspronkelijk afkomstig uit Scandinavië, maar inspireerden ook andere volkeren tot het creëren van gelijkaardige spelletjes. Zo kwam ik na wat zoekwerk bij Brandubh, een Ierse variant.

Het spelbord:
Het bord zelf is gemaakt van 2 plankjes dennehout, aan elkaar gelijmd.
De zwarte vakjes, de draak en de naam van het spel zijn ingebrand met brandijzers. Deze brandijzers heb ik zelfs speciaal voor het maken van dit bord gemaakt. De naam van het spel is geschreven in middeleeuwse Ierse letters.
Het zakje bestaat uit recuperatieleer en is gelijmd, niet genaaid. Waarom? Omdat ik niet kan naaien…

De figuren:
De koning en de prinsen (witte figuren) zijn gegoten uit een legering van tin en lood. Deze legering staat bekend als “old pewter”. De basisfiguur was een kleifiguur. De mal werd gemaakt uit witte klei. De mal voor de prinsen is na de vierde figuur gebarsten van de hitte en dus onherstelbaar beschadigd.
De uniciteit van de speelstukken is dus verzekerd.

De barons (zwarte figuren)worden voorgesteld door paardjes. Elk paardje is apart gesmeed en dus ook uniek.
De zwarte kleur werd verkregen door ze na afwerking roodgloeiend te maken en onmiddellijk in olie onder te dompelen. De olie verbindt zich dan met het ijzer.

De laatste afwerking van bord en stukken bestond uit een laagje vernis.

maandag 18 januari 2010

aambeeldje




Het lijkt wel een hobby op zich te worden, ik heb nog een aambeeldje afgewerkt.
Dit hier is ongeveer 5 cm breed en 27 cm lang. Ik heb het nog niet gewogen, maar ik vermoed dat het ongeveer 15 kg weegt.
Ik wou een aambeeld maken dat meer was dan een aambeeld. Het moest een gebruiksvoorwerp zijn, maar zeker ook meer dan dat...

Het resultaat is een robuust aambeeld met een slanke hoorn en tafel.
De hoorn en tafel zijn gemaakt van een dikke lat machinestaal. Ik heb het wel niet gehard om het afbreken van de hoorn te voorkomen.
de voet en het onderste deel van de tafel zijn opgebouwd uit zacht flexibel ijzer. Op de schroothoop vond ik een dikke ijzeren plaat met gaten in. Deze platen worden gebruikt om trainrails aan elkaar te riveteren. Het is zeer soepel ijzer, maar ook zeer sterk.

Het geheel is een staakaambeeldje. Dat wil zeggen dat ik het aambeeld later nog in een blok hout zal bevestigen. Daarvoor moet het blok uiteraard eerst voorgeboord worden zodat de pin van het aambeeld in het blok geslagen kan worden zonder het hout te splijten. In elk geval zal ik rond het blok nog een ijzeren band moeten smeden om het splijten tegen te gaan.
Ik ben trouwens nog op zoek naar een geschikt blok.
De twee bokkenkoppen aan de zijkant voorkomen dat het aambeeld bij het werk dieper in het blok hout geslagen zou worden.
De bokken zijn het symbool van Thor, die met zijn hamer als de patroon van de smeden beschouw kan worden.

Onder de tafel heb ik een dwergenhoofd toegevoegd. In de mythologie zijn de dwergen DE smeden bij uitstek. Het leek me dan ook gepast om een dwerg toe te voegen aan het aambeeld.

Op de sokkel van het aambeeld heb ik een tekst geponst in noordse versmaat:
"door machtige moker,
dreef Mjolnir (= hamer van Thor)
met gloed gloeiend,
het grau over mij.
Donars donder,
mijn dagende stem,
Wielands wapen,
mijn ware naam"

De grootste voldoening kreeg ik echter toe ik het aambeeldje een eerste keer aantikte met een hamer. "HET ZONG". Een zingend aambeeld duidt erop dat het aambeeld de goede hardheid heeft om op te smeden.

zondag 10 januari 2010

En nog een kaboutertje


Eind December heb ik met Kim op een kerstmarktje gestaan. Ik had de eer daar met Tseerp Visser te mogen zijn. Die op vraag van Kim ook was komen smeden. Ik heb maar één klein stukje gesmeed, voor de rest heb ik vooral geobserveerd.